Gaur euskararen eguna da. Ez genuen asko nabarituko, seguru asko, zenbait iragarki ofizial alde batera utzita. Iragarki horiek parekatu egiten ditut nik, ba, gabonak direla-eta adierazi ohi ditugun zorion eta bake desio horiek guztiekin. Ez dute ia ezertarako balio, baina gabonetako jaiotza edo arbola bezalakoak dira: ezinbestekoak.
Gure hizkuntzak desio hutsak baino zerbait gehiago behar du gu guztiongandik, biziraupena ziurtatuko badiogu. Bake eta zorionarekin bezala, ni ere jarriko naiz euskararentzat etorkizun hobea eskuratzeko langintzan.
------------------------
Today we celebrate the International Euskara's Day, the feast of our tongue, the oldest surviving one in Europe. We have come so far overcoming the challenges many other languages and cultures have put before ours. We survived the Iberian, once our neighbor, now long gone; Latin came and melted itself into Gascon, French and Spanish around our old Euskara, and it still survived; modern times came too with lots of new dangers and opportunities: here we are, facing future with hope.
I wish our inheritance would last, at least, another three thousands years...
iruzkinik ez:
Argitaratu iruzkina